Futur I zum Ausdruck von Vermutungen

زمان آینده I برای بیان حدس و گمان

ساختار Futur I در آلمانی:

✅ werden + Infinitiv
این زمان علاوه بر اشاره به یک زمان در آینده، برای موارد زیر نیز استفاده می‌شود:

1. پیش‌بینی (Prognose) → Morgen wird es regnen. (فردا باران خواهد بارید.)
2. قول دادن (Versprechen) → Ich werde dich heiraten. (با تو ازدواج خواهم کرد.)
3. بیان حدس و گمان (Vermutung) → Frau Ruh wird jetzt noch nicht im Haus sein.

بیان حدس و گمان در حال حاضر (Gegenwart) با Futur I:

گاهی اوقات Futur I می‌تواند به زمان حال هم اشاره کند، مثلاً:
👉 Frau Ruh wird jetzt (wohl) noch nicht im Haus sein.
✅ (= خانم روح احتمالاً هنوز در خانه نیست.)

کلمات کمکی برای تقویت حدس و گمان:

واژگانی مانند:

• wohl
• wahrscheinlich
• bestimmt
• vermutlich
• möglicherweise

🔹 این کلمات باعث می‌شوند که جمله به عنوان یک حدس و گمان درک شود.

Relativsätze mit "was"

جملات موصولی با "was"

چه زمانی از "was" به عنوان ضمیر موصولی استفاده می‌کنیم؟

1️. بعد از ضمایر نامعین (Indefinitpronomen) مانند:

• alles, etwas, nichts, einiges, vieles, anderes
• مثال:
  Der Anspruch auf Krankengeld ist etwas, was der Gesetzgeber Arbeitnehmern garantiert.
  (حق دریافت پول بیماری، چیزی است که قانون‌گذار برای کارمندان تضمین می‌کند.)

2️. وقتی جمله‌ی موصولی به کل جمله‌ی قبل از خود اشاره دارد.

• مثال:
  Es ist möglich, dass Eltern gleichzeitig Elternzeit nehmen, was viele Paare in Anspruch nehmen.
  (این امکان وجود دارد که والدین همزمان مرخصی والدینی بگیرند، چیزی که بسیاری از زوج‌ها استفاده می‌کنند.)

3️. بعد از "das + Superlativ"

• مثال:
  Dieser Käse ist das Beste, was ich jemals gegessen habe.
  (این پنیر بهترین چیزی است که من تاکنون خورده‌ام.)

Doppelte Verneinung

نفی دوگانه در زبان آلمانی

Die doppelte Verneinung ist eine Bejahung.
(نفی دوگانه به معنای تأیید است.)

در زبان آلمانی، اگر دو عبارت منفی در کنار هم بیایند، مفهوم جمله معمولاً مثبت می‌شود:

🔹 nicht unwichtig = wichtig (مهم)
🔹 nicht schlecht = gut (خوب)
🔹 nicht ohne Probleme = mit Problemen (با مشکلات)
🔹 nicht zu Unrecht = zu Recht (به حق)

📌 نکته: این ساختار در بسیاری از زبان‌ها وجود دارد، اما در آلمانی اغلب در متون رسمی یا تأکیدی استفاده می‌شود.